یک سال قبل، دانشمندان نمونه های DNA را مورد بررسی قرار دادند که حاکی از انشعاب و تکامل خرس های قطبی از اجداد خاکستری آنها در 150 هزار سال قبل بود.
این مساله بسیاری از کارشناسان را متعجب کرد زیرا زمانی نسبتا کوتاه برای تکامل چنین پستاندار بزرگ و منحصر به فردی محسوب می شد.
از سوی دیگر، مطالعه مذکور باعث ایجاد این نظریه شده بود که خرس های قطبی می توانند خود را با روند سریع تغییرات آب و هوایی در قطب وفق دهند.
سرعت ذوب یخ های دریایی که نقشی مهم در تامین غذای خرس های قطبی دارند، طی 40 سال گذشته چشمگیر بوده است. مطالعات پیشین بر اساس DNA میتوکندری صورت گرفته که کمتر از یک درصد از مواد ژنتیکی حیوانات را تشکیل داده و تنها از جنس ماده به ارث می رسند.
اما مطالعه اخیر که در نشریه "ساینس" منتشر شده، بر اساس بزرگترین مقدار DNA در میان کروموزوم حیوانات که تاریخچه ژنتیکی کامل تری از گونه ها را شامل می شود، انجام شده است.
زمانی که دانشمندان DNA کروموزومی 19 خرس قطبی را با DNA مشابه از دیگر گونه های خرس مقایسه کردند، رابطه نزدیک آن با خرس خاکستری که برخی اوقات به ویژه در دوران گرمتر سال احتمال تقابل آنها با هم وجود دارد، مشخص شد.
بر اساس برآورد دانشمندان، آخرین جد مشترک خرس قطبی و خرس خاکستری بین 338 هزار تا 934 هزار سال قبل می زیسته است. اما محتمل ترین تاریخ در این بازه زمانی، 600 هزار سال قبل، زمانی که با کاهش چشمگیر دما و ایجاد یکی از عصرهای یخبندان زمین مصادف بوده، است.
طی سالیان اخیر گزارش های مختلفی از تولید مثل خرس های قطبی و خرس های قهوه ای اعلام شده است. به اعتقاد دکتر فرانک هیلر از "مرکز تحقیقاتی آب و هوا و تنوع زیستی"، مطالعات اولیه درباره DNA میتوکندری توله های حاصله، می تواند با چیزی مشابه که حدود 150 هزار سال قبل اتفاق افتاد، شرح داده شود.
این مساله نشان می دهد که خرس های قطبی و خرس های خاکستری حدود 150 هزار سال قبل پیوند خورده و سپس به جمعیت اصلی خرس های قطبی بازگشته اند ازاین رو DNA میتوکندری خرس های قطبی امروزی ناشی از این دوران است.
|
امتیاز مطلب : 18
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
